Spis rzeczy odczuwanych
Jakkolwiek by było, czas się kończy. Może lepiej zaniechać mówienia i zastanowić się, jakie to uczucie – żyć w danym ciele od pierwszego zapamiętanego dnia aż po moment teraźniejszy. W … Czytaj dalej
Nie ma ekspresów przy żółtych drogach
Andrzej Stasiuk ładnie się starzeje. Jego proza, leżakując wygodnie na północnych stokach Karpat, z roku na rok nabiera klarowności i dodatkowych smaczków. Pisarz nie serwuje jej już w zwalających z … Czytaj dalej
Wszystko, co już wiecie o seksie, ale i tak miło poczytać
Wszyscy myślimy o seksie, prawda? Problem z myśleniem o seksie, jak sądzę – poza tym, żeby czasem umieć się pohamować – polega na tym, że nie wiemy, co o nim … Czytaj dalej
Literatura pod specjalnym nadzorem
U zarania literackiej kariery McEwan tak namiętnie badał mroczne zakamarki ludzkich pożądań, że zyskał sobie miano „Iana Makabry”. Słodką przynętą angielski pisarz udowadnia jednak, że z dostępnych człowiekowi namiętności najbliższa … Czytaj dalej
Dziś, gdy poziom kultury tak katastrofalnie się obniżył…
W swych późnych i mistycznych latach Ludwig Wittgenstein ukuł następujący sylogizm: „O czym nie można mówić, o tym należy milczeć”. Dopóki nie przeczytałem autobiografii Niny Berberowej przypuszczałem, że to ciemny … Czytaj dalej
CZŁOWIEK ZBYT WIELU WŁAŚCIWOŚCI
Jesteśmy narodem z nieograniczonym i tragicznie niezaspokojonym apetytem na wielkość. A tęsknota za arcydziełem literackim zakorzeniła się w nas mniej więcej tak samo mocno jak marzenie o futbolowych sukcesach. Wiesław … Czytaj dalej
Mdłości nie na czasie
Leopold Tyrmand miał więcej talentu niż niejeden bardziej ceniony pisarz, ale miał też temperament, który niejednokrotnie go ponosił. Przetrwał okupację hitlerowską i stalinizm, nie wystawiając się na kule i nie … Czytaj dalej
W uścisku Gombrowicza
Jak zapewne wielu nałogowych czytelników często prześladuje mnie pewna nieprzyjemna myśl: że koncentrując się na jednej książce, pozwalam wymknąć się innej, ważniejszej – jakiemuś zapoznanemu czy nierozpoznanemu arcydziełu, które odmieni … Czytaj dalej
Dwie lekcje ciemności
Okazja jest szczególna: wpis numer 100. Celebrujemy więc – dwugłosem na temat Reytana Jarosława Marka Rymkiewicza, pisarza, który obu nas w równym stopniu fascynuje, co wyprowadza z równowagi. LEKCJA PIERWSZA – Krzymianowski … Czytaj dalej
Dyskretny urok reakcji, czyli o pożytkach płynących z „Gór Parnasu”
Miłosza poznawałem w tym newralgicznym wieku, gdy człowiek dopiero sam siebie poszukuje, przedziera się przez chaos sprzecznych wrażeń i planów, wylewa fundamenty, na których później będzie stał chwiejny gmach jego … Czytaj dalej
Po co nam Rymkiewicz?
Rymkiewicz to pisarz dla nas, Polaków, bardzo ważny; ważny, bo – jak to ważni pisarze mają w zwyczaju – zmusza, by się do niego jakoś ustosunkować, by się wobec niego … Czytaj dalej
Męskie historie
Rylski to pisarz męskiej przygody, awantury, spektaklu pełnego krwi, potu, mięśni ubitych na kamień, a wreszcie miłości. A także pisarz męskiej cielesności – wypalonej w słońcu, zahartowanej w przemocy, wyostrzonej … Czytaj dalej
Jak ubezwłasnowolniliśmy Boga?
Właściwym tematem Wieczorów petersburskich de Maistre’a jest sens cierpienia, który bezbożnicy i niedowiarkowie podają w wątpliwość. „Człowiek cierpi, ponieważ jest człowiekiem, a ci, którzy domagają się człowieka niepodlegającego cierpieniu, żądają … Czytaj dalej
Pożegnanie z bronią
Głównym tematem twórczości Houellebecqa jest „postępujące zanikanie relacji międzyludzkich”. Dlatego w Mapie i terytorium pisarz po raz kolejny kreuje bohaterów przypominających zombie, oddzielonych od świata i innych ludzi jakimiś nieprzekraczalnymi … Czytaj dalej
Nos a autonomia literatury
Nikołaj Gogol Nabokova jest zajadłym pamfletem przeciw literaturze realistycznej bądź jej realistycznym odczytaniom, mierzącym wartość twórczości literackiej wartością idei, jakie miałaby propagować. Nieczęsto się zdarza, aby jeden pierwszorzędny pisarz wypowiadał … Czytaj dalej
Podróż do źródeł czasu. O Cortazarze, egzaltacji i utraconej niewinności czytania
„Tak jakby w miłości mogło się wybierać, tak jakby to nie był piorun, który strzela w ciebie i zostawia cię zwęglonego na środku patio. […] Nie wybiera się Beatrycze. Nie … Czytaj dalej
Uczucia mieszane
Niewiele jest książek w naszej post-postmodernistycznej epoce równie przewrotnych co Lato Coetzee’go. Jako Pierwszy Naiwny skłonny jestem przypuszczać, że w tym przypadku pisarz nie zwodzi nas, częstując solidną porcją intymnych … Czytaj dalej